Resistance Festival 2012: Το μέλλον είναι τώρα!

Γεωπονική Σχολή, Ιερά Οδός, Παρασκευή 29, Σάββατο 30 Ιουνίου και Κυριακή 1 Ιουλίου

Μέσα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή για τον ελληνικό λαό, αλλά και των λαών της Ευρώπης και του κόσμου, και μόλις λίγες μέρες μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, θα διεξαχθεί και φέτος η 5η Διεθνής Συνάντηση Κινημάτων, Resistance Festival 2012. Θα λάβει χώρα στη Γεωπονική σχολή της Αθήνας την Παρασκευή 29, Σάββατο 30 Ιουνίου και την Κυριακή 1 Ιουλίου.

Στα 5 χρόνια που μετράει μέχρι σήμερα, το Resistance έχει γίνει τόπος συνεύρεσης, δικτύωσης και ανταλλαγής εμπειριών κινημάτων και οργανώσεων από δεκάδες χώρες του κόσμου. Φέτος το φεστιβάλ θα διεξαχθεί μέσα σε ιδιαίτερες συνθήκες για την Ελλάδα και τον λαό της. Η αριστερά, το λαϊκό κίνημα, η κοινωνία βρίσκονται σε μια πορεία μετάβασης που σημαδεύεται από την ανάδειξη ενός μεγάλου πολιτικού ρεύματος αντίστασης και ανατροπής. Παράλληλα η Ελλάδα έχει γίνει σημείο αναφοράς για όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους του κόσμου. Οι διεργασίες αυτές, εγχώριες και διεθνής, θα αποτελούν το περιεχόμενο των συναντήσεων τις τρείς μέρες του φεστιβάλ.

Από την Ελλάδα στις εκδηλώσεις του φεστιβάλ συμμετέχουν οι: Αλέξης Τσίπρας, πρόεδρος Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Σακοράφα, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Ευτύχης Μπιτσάκης, φιλόσοφος, Ρούντι Ρινάλντι, εκδότης της εφημερίδας Δρόμος της Αριστεράς, Λουκάς Αξελός, εκδότης, Δημήτρης Κοδέλας, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Θεωνάς, Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ, Βασίλης Χατζηλάμπρου, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Βασιλική Κατριβάνου, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Σία Αναγνωστοπούλου, ιστορικός, Σταύρος Κωνσταντακόπουλος, κοινωνιολόγος, Κωσταντίνος Μίχος, χορογράφος, Νίκος Ξυδάκης, δημοσιογράφος-κριτικός τέχνης, Έλενα Πατρικίου, ιστορικός-σκηνοθέτις, Γιάννης Φούντας, αναλυτής-προγραμματιστής, Μπάμπης Κουγεμήτρος, φωτογράφος, ΧάρηςΣμυρνιώτης, πρόεδρος Συνδικάτου Εργαζομένων ΙΓΜΕ, Βασίλης Τσιμπίδης, μέλος Δ.Σ. Συνδικάτου Μεταλλεργατών Πειραιά και Νήσων (Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη), Μιχάλης Τζίμας, πρόεδρος Πανηπειρωτικού Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού.

Επίσης συμμετέχουν εκπρόσωποι των κινήσεων: Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας, Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος «Βοτανικός Κήπος»-Πετρούπολη, Κίνηση Αλληλεγγύης Κατοίκων και Εργαζομένων Φυλής, Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Πολιτών Δήμου Φυλής.

Από το εξωτερικό συμμετέχουν εκπρόσωποι των: Occupy Wall Street, ΗΠΑ / Front de Gauche, ΓΑΛΛΙΑ / Die Linke, ΓΕΡΜΑΝΙΑ / Βloco de Esquerda,ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ / Λαϊκή Σοσιαλιστική Συμμαχία, ΑΙΓΥΠΤΟΣ / Κ.Κ. Εργατών, ΤΥΝΗΣΙΑ / Δημοκρατικός Δρόμος, ΜΑΡΟΚΟ / Επαναστατικό Κ.Κ.,ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ / Νέο Κ.Κ., ΑΪΤΗ / Ρεπουμπλικανική Αριστερά, ΚΑΤΑΛΟΝΙΑ / Σοσιαλιστική Πλατφόρμα των Καταπιεσμένων, ΤΟΥΡΚΙΑ / Κίνημα Αφρικανών Εργαζομένων, ΣΕΝΕΓΑΛΗ / Ένωση Νέων Μεταναστών, ΡΕΪΝΙΟΝ / Κόκκινο Κόμμα, ΝΟΡΒΗΓΙΑ / Νεολαία Rebell, ΓΕΡΜΑΝΙΑ / Νέο Σοσιαλιστικό Κίνημα, ΓΕΩΡΓΙΑ / Κίνημα M-15, ΚΑΤΑΛΟΝΙΑ

Στους χώρους του φεστιβάλ και τις τρεις μέρες θα φιλοξενηθεί η φωτογραφική έκθεση του Μπάμπη Κουγεμήτρου για το Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου με τίτλο: «Επόμενη Στάση: Λαύριο».

Επίσης και τις τρείς μέρες του φεστιβάλ θα λειτουργεί παιδότοπος για τους μικρούς φίλους του Resistance Festival. Την Παρασκευή 29/6, στις 19:00, θα έχει αφήγηση παραμυθιού και θεατρικό παιχνίδι με την Ηλέκτρα Μήτσουρα. Το Σάββατο 30/6, στις 19:00, θα έχει θεατρικό παιχνίδι και στις 20:00 κατασκευές με γυψόγαζες με την Ηλέκτρα Μήτσουρα. Την Κυριακή 1/7, στις 19:30 θα έχει την παράσταση κουκλοθέατρου «Ο Μορμόλης» από την θεατρική ομάδα Ουτοπία (Πληροφορίες για την παράσταση στο http://outopia2.blogspot.gr) και στις 20:30 κατασκευή γαντό(καλτσο)κουκλας με την Ηλέκτρα Μήτσουρα. 

Επίσης στους χώρους του φεστιβάλ θα λειτουργεί μπαρ, ταβέρνα, βιβλιοπωλεία και διεθνής κουζίνα.

Είσοδος 5 ευρώ, το τριήμερο 10 ευρώ

Πιο αναλυτικές πληροφορίες στο www.resistancefestival.gr

Η ριζοσπαστική αριστερά ενώπιον κυβερνητικών ευθυνών

του Γιώργου Η. Παπαηλιού 

Δικηγόρου-Διδάκτορα Νομικής

Μετά το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών της 6 ης Μαϊου, ένα νέο πολιτικό σκηνικό διαμορφώνεται : Η δεινή ήττα των πυλώνων του δικομματισμού, της ν.δ. και του πα.σο.κ., τους αφαιρεί τη δυνατότητα της, «αυτονόητης» μέχρι τότε, εναλλαγής στη διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας, ενώ ο πολιτικός φορέας της ριζοσπαστικής αριστεράς, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ, ανερχόμενος στη δεύτερη θέση κατάταξης των πολιτικών κομμάτων, με δύο ποσοστιαίες μονάδες διαφορά από την πρώτη ν.δ. και αναδεικνυόμενος πρώτη δύναμη στο χώρο της αριστεράς, εκ των πραγμάτων αναλαμβάνει κεντρικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα.

Η, μέχρι τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, μη σχηματοποιημένη  έντονη αντίθεση της ελληνικής κοινωνίας προς τις καταστροφικές πολιτικές των «μνημονίων», οδήγησε το εκλογικό σώμα, να επιλέξει και να επιβάλει την ανάδειξη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ, προκειμένου αυτός να οργανώσει την, εκ μέρους των λαϊκών κοινωνικών δυνάμεων, έμπρακτη αμφισβήτηση της ασκούμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής.

Αυτή η επιλογή, να αναδείξει το νέο πολιτικό υποκείμενο που μπορεί να αναλάβει το βάρος της εκπροσώπησης της άλλης πολιτικής πρότασης, υπήρξε προϊόν ώριμης σκέψης των πολιτών, δεδομένου ότι είχαν προηγηθεί έντονες κοινωνικές διεργασίες για την ανατροπή των «μνημονιακών» πολιτικών και την αλλαγή πλεύσης της χώρας.

Στις βουλευτικές εκλογές της 17 ης Ιουνίου, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ καλείται, όχι απλά να εκφράσει, τη συνολική αντίθεση τωνλαϊκών κοινωνικών δυνάμεων προς τη «μνημονιακή» νεοφιλελεύθερη πολιτική, αλλά και να  μετασχηματίσει αυτή την αντίθεση σε σχέδιο κυβερνητικής πολιτικής. Η εκ μέρους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ κατάθεση ενός ολοκληρωμένου, συγκροτημένου και επεξεργασμένου προγράμματος κυβερνητικής πολιτικής  αποδεικνύει την πρόθεση και την ετοιμότητά του να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες.  

Ενόψει των επικείμενων εκλογών και προ του «κινδύνου», να αναδειχτεί πρώτο κόμμα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ και να σχηματιστεί αριστερή-προοδευτική κυβέρνηση με πυρήνα το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, το σύστημα εξουσίας «παίζει τα ρέστα του» με τη ν.δ., ώστε αυτή να αναδειχτεί πρώτο κόμμα και να εξασφαλίσει το βάσει του ισχύοντος εκλογικού νόμου πλεονέκτημα των πενήντα εδρών.

Έτσι, ενώ μέχρι τις 6 Μαϊου, για τη ν.δ. και το πα.σο.κ., τα «μνημόνια», που τα εμφάνιζαν ως αποτέλεσμα σκληρής !!! και αποτελεσματικής !!! διαπραγμάτευσης εκ μέρους τους, έπρεπε να εφαρμοστούν, διότι αποτελούσαν τις «κόκκινες γραμμές» των δανειστών, μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, τα δύο «μνημονιακά» κόμματα εξαγγέλλουν επαναδιαπραγμάτευση του περιεχομένου των «μνημονίων» !!! πάντως στο πλαίσιο αυτών, διότι άλλως, όπως ισχυρίζονται, η χώρα θα βρεθεί εκτός ευρωζώνης !!!            

Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της τρέχουσας προεκλογικής περιόδου, το μνημονιακό σύστημα εξουσίας, εσωτερικού και εξωτερικού, έχει θέσει στο στόχαστρο αποκλειστικά τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ, δηλαδή τον πολιτικό φορέα που κατόρθωσε να εκφράσει, προς το παρόν εκλογικά αλλά πάντως πολιτικά, έγκυρα και αποτελεσματικά εκείνα τα κοινωνικά στρώματα, που, ως θύματα των «μνημονιακών» πολιτικών, έχουν παύσει να εκπροσωπούνται κυρίως από το πα.σο.κ. αλλά και από τη «λαϊκή δεξιά» της ν.δ.. Και τείνει να τα εκφράσει, μέσω μιάς πολιτικής κατάργησης των «μνημονίων» και εφαρμογής ενός πολιτικού σχεδίου με αριστερό προσανατολισμό και προοπτική.

Η κινητοποίηση ενός μηχανισμού προπαγανδιστικής φρενίτιδας, με κύρια στοιχεία τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και των θέσεων του αντιπάλου, τη συκοφάντησή του, τη μονομέρεια, τη θέση ψευδοδιλημμάτων, τις απειλές, τους εκβιασμούς και την εμπάθεια, αποτελεί το «σήμα κατατεθέν» αυτής της προεκλογικής περιόδου. Στην πρώτη γραμμή, οι εταίροι-δανειστές της χώρας, που παρεμβαίνουν με ωμό τρόπο στον προεκλογικόν αγώνα  και τα κυρίαρχα συστημικά Μ.Μ.Ε. που αδίστακτα προσπαθούν, μέσω της καλλιέργειας κλίματος φόβου, να χειραγωγήσουν το εκλογικό σώμα. Σκοπός, η εμφάνιση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ ως «φόβητρου» που θα οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή, εκτός ευρωζώνης, και συνακόλουθα η εκλογική αποδυνάμωσή του.

Σ΄ αυτό το πλαίσιο, με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ να διεκδικεί τη διακυβέρνηση του τόπου, τίθεται πλέον κατά τρόπο άμεσο το ουσιαστικό διακύβευμα της επικείμενης νέας εκλογικής αναμέτρησης, που δεν διαφέρει  από αυτό της προηγούμενης.

Ή συνεχίζεται η «μνημονιακή» νεοφιλελεύθερη πολιτική, με συνέπεια τη μετατροπή του τόπου σε πολιτική, οικονομική και  κοινωνική «έρημο».Ή ανατρέπεται αυτή η πολιτική και επιβάλλεται το αριστερό σχέδιο διακυβέρνησης που να υπερβαίνει το υπάρχον σύστημα εξουσίας,  απεγκλωβίζοντας τη χώρα από τα αλλεπάλληλα «μνημόνια» και διαμορφώνοντας μία πολιτική παραγωγικής ανασυγκρότησης που να ανταποκρίνεται στις ιδιαιτερότητες και στα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου, επιμερίζοντας δίκαια τα οικονομικά βάρη και τα οικονομικά οφέλη.

Η πρόκληση για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ και η ευθύνη του έναντι της χώρας και του λαού είναι μεγάλες. Ως κύριος πολιτικός εκφραστής των λαϊκών κοινωνικών δυνάμεων και ως εν δυνάμει κυρίαρχη κυβερνητική δύναμη, οφείλει να σταθεροποιήσει την κοινωνική συμμαχία των λαϊκών, μεσαίων και κατώτερων, στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, των δυνάμεων της δημιουργίας, της εργασίας και της νέας γενιάς και να την αξιοποιήσει κατά τρόπο αξιόπιστο ως έναν αποτελεσματικό συνασπισμό εξουσίας, που θα ανατρέψει τη διαπλεκόμενη συμμαχία του χρηματοπιστωτικού τομέα, των κυρίαρχων μέσων μαζικής ενημέρωσης και του «μνημονιακού» πολιτικού συστήματος με όλους τους πρόθυμους πόλους του και θα εφαρμόσει ένα σχέδιο για την εκ βάθρων ανασύνταξη του πολιτικού συστήματος, την ανασυγκρότηση της οικονομίας με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ,

 Πέμπτη 14 Ιουνίου στις 7.30 μ.μ., 

ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΜΟΝΟΙΑΣ

Μνημονιακές δεσμεύσεις: Τίποτα δεν χρειάζεται να καταγγελθεί, όλα μπορούν να καταργηθούν

του Γιώργου Κατρούγκαλου,

 Καθηγητή Δημοσίου Δικαίου ΔΠΘ

Εισαγωγικά

Οι μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας μπορεί να καταργηθούν χωρίς σημαντικά νομικά προβλήματα. (Εξυπακούεται ότι υφίστανται, προφανώς, πολύπλοκες πολιτικές και οικονομικές διαστάσεις του θέματος, για τις οποίες μερικές σκέψεις αναπτύσσονται στο τέλος του άρθρου.) Η επιχειρηματολογία που ακολουθεί συνοψίζεται στις εξής δύο κεντρικές θέσεις:

α) Τα μνημόνια καθ’ εαυτά δεν αποτελούν διεθνείς συμβάσεις, συνεπώς από αυτά δεν απορρέουν διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, ούτε οι σχετικοί νόμοι που τα εφαρμόζουν έχουν τυπική ισχύ ανώτερη από το νόμο.

β) Δεδομένου ότι οι δανειακές συμβάσεις, που αποτελούν διεθνή συνθήκη, δεν έχουν κυρωθεί σύμφωνα με τη συνταγματική διαδικασία, οι σχετικές υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτές δεν έχουν υπερνομοθετική ισχύ, ως κανόνες διεθνούς δικαίου.

Συνεπώς, όλοι οι μνημονιακοί νόμοι μπορεί να καταργηθούν με μεταγενέστερο νόμο, με απλή πλειοψηφία, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη καταγγελία οποιασδήποτε σύμβασης.

1 Τα μνημόνια αποτελούν πολιτικό πρόγραμμα και όχι διεθνείς κανόνες δικαίου

Στο ερώτημα για τη νομική φύση του μνημονίου η απάντηση που δόθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας 668/2012 είναι ορθή και συνοψίζεται στο ότι τα μνημόνια αποτελούν πολιτικό πρόγραμμα και όχι διεθνή σύμβαση.

(Αντιθέτως, κατά τη γνώμη μου, είναι εσφαλμένη η κρίση του Δικαστηρίου περί συνταγματικότητας των ρυθμίσεων του μνημονίου που παραβιάζουν βασικά θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα).

Και τούτο γιατί τα ελάχιστα αναγκαία εννοιολογικά στοιχεία της διεθνούς συνθήκης, κατά το Σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο είναι

α) να περιέχει αυτή κανόνες δικαίου και όχι απλώς προγραμματικές διατάξεις και

β) τα υποκείμενα του διεθνούς δικαίου τα οποία συμβάλλονται να στοχεύουν να προσδώσουν διεθνή νομική δεσμευτικότητα στους εν λόγω κανόνες.

Και τα δύο αυτά στοιχεία ελλείπουν από τα μνημόνια. Αυτά χαρακτηρίζονται από τον ίδιο το νόμο ως «σχέδιο προγράμματος», ενώ τα ίδια προσδιορίζουν τις προβλέψεις τους ως «σχέδιο δράσης».

Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, μένει να απαντηθεί το ερώτημα εάν τα μνημόνια αποτελούν απλώς πολιτικό πρόγραμμα ή συνιστούν παράλληλα διεθνή υποχρέωση της χώρας, που απορρέει από άλλο κανόνα δικαίου.

Δεδομένου ότι οι πολιτικές υποχρεώσεις ανελήφθησαν έναντι του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ερώτημα θα πρέπει να απαντηθεί ξεχωριστά ως προς τον καθένα από τους διεθνείς αυτούς οργανισμούς.

2 Μνημόνια και ΔΝΤ

Για τη χρηματοδότηση από το ΔΝΤ δεν συνάφθηκε σύμβαση, ούτε απαιτείται, σύμφωνα με τις σχετικές συνθήκες ένταξης της χώρας μας σε αυτό. Το ΔΝΤ διαμορφώνει τα «Προγράμματα Διαρθρωτικής Προσαρμογής» κατόπιν σχετικής «επιστολής πρόσκλησης» του ενδιαφερόμενου κράτους (letter of intent) που εγκρίνεται στη συνέχεια με απόφαση του Εκτελεστικού του Συμβουλίου.

Με αυτόν τον τρόπο το ΔΝΤ εμφανίζεται να μην αναμιγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών, δεδομένου ότι απλώς ανταποκρίνεται στην πρόσκληση της «επιστολής προθέσεων».

(Η οποία, βεβαίως, είναι σχεδόν πανομοιότυπη σε όλες τις περιπτώσεις, εφόσον ουσιαστικά υπαγορεύεται από το ίδιο, στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης συνταγής της «Συναίνεσης της Ουάσιγκτον»

Συνεπώς, τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο «letter of intent» συνιστούν απλώς προτεινόμενες πολιτικές ενός κυβερνητικού προγράμματος, η εγκατάλειψη των οποίων δεν συνιστά αθέτηση διεθνούς συμβατικής υποχρέωσης, αν και έχει –προφανώς- ως συνέπεια την διακοπή της περαιτέρω χρηματοδότησης από το ΔΝΤ.

3 Μνημόνιο και Δανειακές συμβάσεις

Και οι δύο Δανειακές Συμβάσεις (του πρώτου και του δεύτερου μνημονίου) έπρεπε να κυρωθούν από τη Βουλή, σύμφωνα με το άρθρο 36 παρ. 2 του Συντάγματος, δεδομένου ότι δεν αποτελούν απλή σύμβαση κρατικού δανείου από αυτές που, κατά πάγια πρακτική, δεν κυρώνονται με τυπικό νόμο.

Και τούτο διότι αφορούν σε φορολογία, οικονομική συνεργασία και επιβαρύνουν ατομικά τους Έλληνες, εφόσον ρητά παραπέμπουν στους όρους του μνημονίου, ως προϋπόθεση εκτέλεσής τους. Επομένως, εάν είχαν κυρωθεί σύμφωνα με το Σύνταγμα, θα θέσπιζαν διεθνείς υποχρεώσεις σε βάρος της χώρας, με τυπική ισχύ ανώτερη από το νόμο, σε αντίθεση με τον μη δεσμευτικό χαρακτήρα των μνημονίων.

Ανεξαρτήτως του ζητήματος της ανάγκης ύπαρξης αυξημένης ή όχι πλειοψηφίας για την κύρωση τους, καμιά από τις δύο δεν κυρώθηκε σύμφωνα με το Σύνταγμα. Η πρώτη κατατέθηκε προς κύρωση, αλλά μετά το σχετικό νομοσχέδιο αποσύρθηκε, η δεύτερη ψηφίστηκε δύο φορές ως σχέδιο[1], δεν ήρθε όμως ποτέ για κύρωση στη Βουλή μετά την υπογραφή της, όπως θα έπρεπε.

4. Μνημόνια και Ευρωπαϊκό Δίκαιο

Υποστηρίζεται η υποχρέωση του Ελληνικού Κράτους να υλοποιήσει τα μνημονικά μέτρα απορρέει από την Απόφαση 2010/320/ΕΕ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την οποία προσδιορίσθηκαν τα δημοσιονομικά και οικονομικά μέτρα, που υποχρεούται να λάβει το ελληνικό κράτος για να περιορίσει το υπερβολικό έλλειμμα. Ούτε όμως από την Απόφαση αυτή απορρέουν διεθνείς δεσμεύσεις για τη χώρα μας, διότι περιέχει ρυθμίσεις σε τομείς που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει ούτε καν συντρέχουσα αρμοδιότητα, όπως η φορολογία, οι συντάξεις και οι μισθοί.

Ως γνωστό, η Ένωση ασκεί μόνον δοτές και περιορισμένες αρμοδιότητες, εκείνες δηλαδή που της έχουν παραχωρήσει τα κράτη με τις Συνθήκες.

Συνεπώς, δεν υπάρχουν νομικά προβλήματα για μία νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα ήθελε να τερματίσει την καταστροφική εξάρτηση της χώρας από τις άδικες και αντιαναπτυξιακές δεσμεύσεις που της επιβλήθηκαν. Όλοι οι νόμοι του μνημονίου μπορεί να καταργηθούν με απλή πλειοψηφία.

Είναι, βέβαια, αλήθεια ότι σε μία τέτοια περίπτωση οι δανειστές μας μπορεί να καταγγείλουν από την δική τους μεριά την δανειακή σύμβαση, επικαλούμενοι ως λόγο καταγγελίας την κατάργηση των μνημονιακών νόμων.

Τούτο δεν θα σημαίνει την έξοδο της χώρας από το Ευρώ, που είναι νομικά αδύνατη, δεδομένου ότι δεν υπάρχει παρόμοια πρόβλεψη στις Συνθήκες.

Θα συνεπάγεται, όμως, την διακοπή της χρηματοδότησης, πράγμα που δεν θα είναι χωρίς συνέπειες για τη χώρα, ενόψει του πρωτογενούς ελλείμματος που ακόμη αντιμετωπίζει.

Καθόλου δεν είναι βέβαιο, όμως, ότι οι δανειστές μας θα επιλέξουν τη ρήξη. Και αυτό γιατί τότε θα είναι ελεύθερος ο δρόμος για την ενεργοποίηση του βασικού όπλου που έχει η χώρα μας βάσει του διεθνούς δικαίου:

Να επικαλεστεί «κατάσταση ανάγκης» για να διακόψει την πληρωμή του χρέους. Σύμφωνα με το σχέδιο σύμβασης για την Ευθύνη των Κρατών από Παράνομες Πράξεις, που έγινε δεκτό από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 12 Δεκεμβρίου του 2001, τα κράτη μπορούν να επικαλεστούν κατάσταση ανάγκης ως λόγο μη συμμόρφωσης σε διεθνή τους υποχρέωση, εφόσον αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλισθεί ζωτικό τους συμφέρον έναντι άμεσου και επικείμενου κινδύνου.

Με άλλα λόγια, εάν ένα κράτος δεν μπορεί να εκπληρώσει ταυτόχρονα τις βασικές κοινωνικές του λειτουργίες και τις υποχρεώσεις του έναντι των δανειστών του, οφείλει να δώσει προτεραιότητα στις πρώτες.

Μάλιστα, ακόμη και το Διεθνές Κέντρο για την Διευθέτηση Επενδυτικών Διαφορών (International Centre for Settlement of Investment Disputes –ICSID-) το οποίο αποτελεί διαιτητικό/δικαιοδοτικό όργανο της Παγκόσμιας Τράπεζας, του δίδυμου δηλαδή οργανισμού του ΔΝΤ, σε αποφάσεις του σχετικές με τη στάση πληρωμής της Αργεντινής δέχθηκε την ύπαρξη παρόμοιου εθιμικού κανόνα του διεθνούς δικαίου.

Την αρχή αυτή επιβεβαίωσε πρόσφατα σε σχέση με το χρέος της Ρωσίας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κρίνοντας ότι αποτελεί προστατευόμενο από τη σύμβαση σκοπό δημοσίου συμφέροντος η ικανοποίηση των βασικών κοινωνικών αναγκών έναντι των οικονομικών απαιτήσεων των δανειστών[2].

Καταλήγοντας: Αντίθετα με το κλίμα φόβου που προσπαθούν να καλλιεργήσουν τα φερέφωνα του κόμματος του μνημονίου, η υποταγή σε αυτό δεν αποτελεί μονόδρομο. Αντιθέτως, υπάρχουν πάντα διέξοδοι ελπίδας για μία άλλη πολιτική, εξόδου από την κρίση και την εξάρτηση.

[1] Αρχικά κατατέθηκε και ψηφίστηκε ως παράρτημα 13 του νόμου 4046/2012, με τη μορφή «Σχεδίου Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.). της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος». Στη συνέχεια, την 14/3/2012, μία άλλη εκδοχή της, στην οποία έχει προστεθεί ως εγγυητής και το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (που έχει ως σκοπό την χρηματοδότηση της κεφαλαιακής επάρκειας των ελληνικών τραπεζών) πήρε τη μορφή Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου ενώ την ίδια μέρα κατατέθηκε στη Βουλή και ο κυρωτικός της νόμος.
[2] Malysh v. Russia, σκέψη 80.

*από το περιοδικό Επίκαιρα

Το πρώτο τηλεοπτικό σποτ του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές της 17ης Ιουνίου

Δημοσιεύτηκε και «ανέβηκε» στο ίντερνετ το πρώτο τηλεοπτικό σποτ του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.

Δείτε το βίντεο:

http://www.tsantiri.gr/politiki/vinteo-to-proto-tileoptiko-spot-tou-siriza-gia-tis-ekloges-tis-17is-iouniou.html